Wrocławski budynek Na grobli odzyskał dawną świetność

W naszym kraju przybywa miejsc, które od zapomnienia i popadnięcia w ruinę ocalił zastrzyk państwowej gotówki lub wsparcie prywatnych inwestorów. Przykładem może być nowa siedziba wrocławskiego Instytutu Grotowskiego przy ul. Na Grobli 30/32. Dawniej znajdował się tutaj secesyjny zespół budynków należący do Klubu Wioślarskiego. Renowacja prowadzona przez firmę Integer S.A. trwała około 16 miesięcy i przywróciła obiekt do dawnej, zapomnianej świetności.

Krótka historia budynku Na Grobli

Budynek Na Grobli 30-32 powstał pod koniec XIX wieku jako kompleksowo wyposażona siedziba Towarzystwa Kajakowego – Wratislavia. Kryty basen, kręgielnia, pokoje gościnne i sala balowa czyniły ją wyjątkowo luksusową. Splendoru dodawał fakt, że podczas oficjalnego otwarcia, gościem honorowym był następca tronu Fryderyk Wilhelm Pruski, honorowy członek stowarzyszenia.

Architektura budynku, a także elementy wystroju i wyposażenia wnętrz to przykład eklektyzmu, czerpiącego garściami z romantycznej secesji. Świadczy o tym ornamentyka na elewacjach, zachowane balustrady, witraże i boazeria. Stolarka drzwiowa była ozdobiona witrażowymi przeszkleniami z kwiatową ornamentyką. Wnętrza wypełniały eleganckie meble, kryształowe żyrandole i bogato dekorowane sztukaterie. Całość kompleksu wzniesiono na planie prostokąta z wewnętrznym dziedzińcem.

Elewacja frontowa od ulicy Na Grobli złożona jest z dwóch części, które kompozycyjnie łączą analogiczne pod względem formy dachy, otwory okienne i ornamentyka. Po II wojnie światowej, budynek był użytkowany m. in. przez wioślarzy z MKS Juvenia i Szkolne Schronisko Młodzieżowe. Pod koniec lat 80-tych rozpoczęto remont kapitalny, ale szybko przerwano go ze względu na brak środków. Stopniowo popadał w ruinę,  choć w  2000 r. został przejęty przez Akademicki Ośrodek Sportów Wodnych „Wratislavia” Politechniki Wrocławskiej, który do dzisiaj jest jego współwłaścicielem.

Grotowski na Grobli

W latach 2008 – 2009 budynek doczekał lepszych czasów. Przeprowadzono modernizację i adaptację na potrzeby Instytutu im. Jerzego Grotowskiego. Funkcjonujący do tej pory, w dawnej siedzibie Teatru Laboratorium, instytut zyskał prawie 1450 m² nowej powierzchni. Zagospodarowano na niej profesjonalną salę studyjną do prezentacji teatralnych, salę konferencyjną, pomieszczenia do prób i warsztatów oraz Scenę nad Rzeką.

Oczywiście tak duży projekt wymagał sporych nakładów materialnych. W modernizacji pomogła  gmina Wrocław w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Dolnośląskiego. Instytut otrzymał również specjalne wsparcie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach kampanii „Infrastruktura kultury”.

Wykonawcą wszystkich prac była wrocławska firma Integer S.A., specjalizująca się w renowacji zabytkowych obiektów. Projekt był prawdziwym wyzwaniem, nie tylko ze względu na ogrom robót ogólnobudowlanych, jak prace w zakresie wentylacji, klimatyzacji, elektryczne i wodnokanalizacyjne, ale również działania konserwatorskie i odtworzeniowe, które z dbałością o każdy detal przeprowadzali pracownicy firmy.

• Odtworzenie gzymsów, portali, elementów drewnianych sufitu, polichromii na drewnie, całej stolarki okienno-drzwiowej. A wszystko zgodnie z oryginalną ikonografią, materiałami i secesyjną estetyką. Do dawnej świetności przywrócono również piękny, kasetonowy strop, przeprowadzono konserwację sztukaterii, rozet i witraży okiennych. Łączną wartość prac wyceniono na 11.530.622,40 złotych netto. Dużo, ale biorąc pod uwagę wysoką rangę Teatru Laboratorium w Europie, inwestycja była konieczna. Bajońskie sumy to czasami niezbędny warunek, aby Wrocław mógł bez kompleksów  pretendować do miana Europejskiej Stolicy Kultury – wylicza Paweł Melka, główny specjalista ds. inwestycji w firmie Integer S.A.